U najkraćem sagovornika portala Dnevno.me Nikšićanina Vladimira Cerovića mogli bi predstaviti kao pilota bez kabine „sa pogledom iz prvog lica“.

Cerović iz ptičije i žablje perspektive prikazuje ljepote Crne Gore na nesvakidašnji način kroz let u (ne)poznato. 

Za početak, pojačate ton i uživajte u (ne)stvarnim prizorima  Crnog jezera: 

Prelet Crnog jezera, niska voznja i nekoliko visokih kadrova

Pogledajte i nesvakidašnje kadrove Slanog jezera, za koje u opisu Vladimir Cerović piše: " Letjenje po planeti Mars"... 

Nekada bi na rad našeg sagovornika gledali kao na naučnu fantastiku, danas Cerović, ali i svi oni koji ga prate na društvenim mrežama uživaju i otkrivaju nestvarne ljepote naše zemlje. 

„Radi se o upravljanju letjelicama sa četiri motora, sa pogledom iz prvog lica. Dakle, radi se o letjelici koja, između ostalog, sadrži kameru i video predajnik, putem koga ona šalje video signal u video prijemnik, koji se nalazi u naočarima, koje sadrže ekrane, a koje nosi onaj ko upravlja letjelicom (slično naočarima za virtualnu stvarnost). Pilot upravlja letjelicom/dronom putem radio stanice“, obašnjava nam Cerović.

Sve se, kako dalje navodi, dešava u stvarnom vremenu, bez pomoći senzora ili bilo kakve automatizacije. 

"Svakim pokretom letjelice upravlja pilot, oslanjajući se na video signal, iskustvo, svojstva letjelice i fiziku (tehničke karakteristike, odnos tezine i snage)", priča nam Cerović koji je po vokaciji profesor engleskog jezika, dizajner, kompozitor, a bavi se kodiranjem, gejmingom, 3D vizuealizacijom, režijom i montažom snimaka: 

„Tokom decenija sam imao više interesovanja. Za neka nijesam imao vremena, dok su neka prerasla u posao ili hobi. Završio sam za profesora engleskog jezika na Filozofskom fakultetu u Nikšiću.

Engleski jezik koristim svakodnevno, ali to nije bilo nešto čime sam želio da se bavim. Tokom srednje škole i tokom studiranja sam počeo da upoznajem svijet 3D modeliranja, animacije, industrijske i arhitektonske vizualizacije. To je dugo bio hobi, koji je kasnije postao posao i osnovni izvor prihoda.

Tu je i stvaranje zvuka i muzike... Nikad nijesam napustio taj svoj najintimniji način izraza, ali nikada nijesam imao vremena da se posvetim na način koji bi omogućio da se i ta priča komercijalizuje.

Ipak, provodim mnogo vremena stvarajući zvuk, ali samo za svoje potrebe, za potrebe svog drugog hobija, koji je upravo upravljanje dronovima, snimanje prirodnih ljepota Crne Gore i montaža materijala“, kaže Cerović i nastavlja razgovor sa ogromnom strašću iz koje i nastaju nevjerovatni kadrovi:

„U trenutku kada aktivirate dron i uzletite, dok sve posmatrate u naočarima, u stvarnom vremenu, postajete aktivni reditelj, bez prava na grešku“, kaže nam Cerović. 

Letjenje slobodnim stilom, akrobatsko letjenje

Za bavljenje ovim hobijem potrebno je, kaže naš sagovornik, mnogo - kako vremena i upornosti, tako i novca, a i poznavanja osnova elektronike. 

Foto: Privatna arhiva

„Potrebno je imati samu letjelicu, koja se sastoji od osnovnog okvira, u koji se postavljaju komponente. Kamera, koja „gleda” za nas. Video odašiljač, koji šalje video signal prema nama. Kontroler letjelice, koji je zadužen za koordinaciju svih komponenti i funkcija letjelice, kao i njenih karakteristika leta. Kontroler brzine motora. Četiri motora sa propelerima. Prijemnik signala daljinskog upravljanja, kao i antene zadužene za slanje video signala i prijem signala daljinskog upravljanja.

Zatim, potrebne su naočare, sa prijemnikom i antenama, kao i stanica za daljinsko upravljanje.

Foto: Privatna arhiva

Sem toga, potrebne su baterije za svu opremu, punjači, rezervni djelovi, kao i alat za popravke i modifikacije”, objašnjava Cerović. 

Kako kaže sagovornik našeg portala, tokom protekle tri godine „letio” je mnogo i skupio mnogo materijala - više desetina sati letjenja i snimaka.

Šavnik, cinematsko letjenje

„Za sad sam snimao Nikšić i okolinu, Žabljak i Nacionalni park Durmitor, Krnovo, Kolašin i okolinu, Podgoricu, sa kolegom pilotom iz Pljevalja letio i u Pljevljima... Najmanje vremena sam proveo na primorju".

Pravi izazovi tek predstoje, vjeruje Nikšićanin.

"Tokom narednih godina planiram da letim i snimam sve krajeve Crne Gore, planinske vrhove, visoravni, zanimljivosti, grebene i plaže, događaje. Zatim, saradnja sa domaćim i inostranim kreativnim timovima, prvenstveno na teritoriji Crne Gore, a i van granica”, kaže Cerović. 

Vladimir Cerović (lijevo) sa kolegom; Foto: Privatna arhiva

Priznaje i da je upravo, zahvaljujući hobiju, počeo bliže upoznavanje sa Crnom Gorom. 

„Tokom vremena, nakupilo se mnogo situacija, nekad dramatičnih, nekad komičnih. Mnoga sam mjesta vidio prvi put, iz te ptičje perspektive, a najsnažniji utisak su ostavile ljepote Durmitora”.

Kaže i da mu je najdraži let bio let iznad jezera Suva lokva, dan prije prve zabrane kretanja van gradova, odnosno tokom prvih sedmica obilježenih pandemijom koronavirusa. 

„Pješačio sam dugo sa opremom, kroz snijeg, a onda ugledao tu epsku dolinu, ispod Stožine. I da nikad više ništa ne snimim, tih nekoliko minuta letjenja i pejzaža su dovoljni za čitavi život”, kaže Cerović.

Za letjenje treba mnogo vježbe, iskustva, smirenosti, jednostavno morate biti u potpunosti fokusirani, kaže Cerović i napominje: 

"U trenutku uzlijetanja, sve drugo prestaje da postoji. U pitanju je jedan od adrenalinskih hobija, jer spoj brzine između 20 i 150km/h, visine, bilo prilikom visokog ili niskog letjenja, ili pri izvođenju akrobatskih trikova, utiče na organizam i stanje uma. Adrenalin, strah. Ushićenost pogledom, uspješnim preletom”, navodi Cerović. 

Tokom proteklih nekoliko godina, hobi koji je izbor Vladimira Cerovića doživio je pravu eksploziju na svjetskom nivou.

Nažalost, konstatuje, finansije su kod nas glavna prepreka za ulazak u taj hobi.

Takođe, i vrijeme neophodno provesti vježbajući na simulatoru,  upoznavanje sa teorijskim osnovama, elektronikom, dodaje Cerović.

„Svakog dana dobijamo mnogo talentovanih pilota. Što se tiče Crne Gore, za sad nas ima nekoliko - Pljevlja, Nikšić, Podgorica. Trudimo se da savjetima omogućimo i pomognemo svim zainteresovanim da u startu dođu do osnovnih informacija, u vezi neophodne opreme, preporuka za vježbanje. 

Što se obuke tiče, bitno je početi od osnova. Simulator. Teorija. Generalno upoznavanje. Zatim, postepena nabavka opreme i letjenje na sigurnim lokacijama, manjim i laksim letjelicama, na lokacijama sa manjom vjerovatnoćom oštećenja ili gubljenja same letjelice". 

Priznaje i da su ljudi u početku bili iznenađeni kadrovima i uglovima snimanja, i postavljali razna pitanja.

„Reakcije su oduvijek bile maksimalno pozitivne. Puna podrška. Sad je veći dio zainteresovanih upoznat sa konceptom i potencijalom ovog hobija, pa pozitivne vibracije, ali i ponude za komericjalna snimanja stižu sve češće”, kaže Cerović i navodi da su i upiti od stranaca, takođe, česti. 

„Najčešća je saradnja sa njihovim kreativnim timovima, u cilju dobijanja tih posebnih kadrova, koji služe kao dopuna njihovom materijalu”, kaže Cerović sa kojim smo razgovor završili iskrenim priznanjem: 

"Po malo se stidim činjenice da mi je trebalo toliko vremena da počnem da se dublje interesujem za prirodne ljepote Crne Gore. Zahvaljujući hobiju, više se krećem, u potrazi za lokacijom, snimkom. Mnogo sam puta dobio upit o lokaciji, za koju ni sam ranije nisam znao, a na dohvatu je ruke, i čak je fizički blizu onome koji pita".

Ne može naš sagovornik, a da ne konstatuje - ljepote Crne Gore ne cijenimo dovoljno.

"Ni na globalnom nivou ne poznajemo dovoljno ljepote. Ipak, na sreću, zahvaljujući društvenim mrežama, aktivnim pojedincima, dolazimo u priliku da se upoznamo sa mnogim sadržajima bar putem fotografije, a onda i lično”, poručuje sagovornik portala Dnevno.me.

Umjesto zaključka, pitanje za sve: kada ste posljednji put i da li ste uopšte posjetili npr. jedinstveni dragulj cijelog durmitorskog kraja i sjevera Crne Gore - Sušičko jezero?